2012- SON YAZI

Yılbaşı ağacımızı bu sene kızım hazırladı. Tek başına süsledi ve çok da güzel oldu. Ben sadece ışıkları yerleştirmesine yardım ettim. Zaten boyu da beni geçtiği için artık ağacın en tepelerini de süsleyebiliyor. Bizim yılbaşı ağacımız Kasım sonunda yapıldı. Biz de bu nedenle gaza gelip hediyelerimizi biraz erken koyduk ağacın altına.

Ama tabii pişman olduk. Son 15 gündür, bizim kocaman kızımız, her okul dönüşü ve her akşam "Hadi hediyeleri açalım" diye başımızın etini yiyor.

Yılbaşını Sapanca'da karşılayacağımız için tüm hediyeleri oraya taşımak mümkün değil. O nedenle, bu akşam büyük gün: Hediyeler açılacak! Beklentiler çok yüksek, inşallah herkes hediyesinden mutlu olur.

Hediye açmaya ben de bayılırım. Büyüğü, küçüğü hiç fark etmez. Paketi süslü olsun, merak uyandırsın yeter. O kağıdı yırtmak, o kutuyu açmak... Nasıl mutlu olurum anlatamam. Hediye değiştirmeyi de hiç sevmem. Hediyemi alan bana uygun gördüyse, yakıştırdıysa, beğeneceğimi düşündüyse bana yeter! Sadece beden sorunu varsa değişim yaparım. Bir de tabii, çok absürd bir şeyse...

Sapanca'da bir evimiz var. Ufak, çok sevimli, en önemlisi de kışın gürül gürül ateş yakabildiğimiz bir de şöminesi olan bir ev. Komşularımız; arkadaşlarımız. Dolayısıyla sohbet, muhabbet de şahane.  Bol yemek yenilen, bol içki içilen, sakin, trafiksiz, gürültüsüz bir yılbaşı akşamı bizi bekliyor. Tek sorunumuz orada internet bağlantısı çoğunlukla kurulamıyor. O nedenle; bu yazı yeni yıl öncesi son yazım olabilir.

Ben de şimdiden, herkese sevdikleriyle mutlu olacakları, gönüllerince kahkaha atacakları, sevgiyle coşacakları, bol para kazanacakları, bol keyif alıp tadına doyamayacakları çok sağlıklı bir yeni yıl diliyorum.
2012 ben ve ailem için çok zor bir yıl oldu. Benim dileğim; önümüzdeki hiçbir yıl 2012'yi bize aratmasın. 2013, hepimizde hatırladıkça gülümseyeyeceğimiz çok güzel anılar getirsin.