Gerçekten de dün mutfak evyemiz tıkanmış. Ben evde yokken yardımcımız aradı, bir telaş haber verdi. Site yönetimine bildirdik durumu hemen, tesisatçıyı yönlendirsinler diye. Akşama kadar mutfak kullanılmadı. Tesisatçı ancak akşama geldi.Tesisatçı Sebahattin Usta, "Karşı dairenizden bakılması lazım, ana boru oradan geçiyor" dedi.
Fakat bizim karşı dairedekiler tuhaf insanlar. 13 yıldır komşuyuz, hala Allahın bir selamını vermezler. İki yetişkin, üniversite mezunu kızları var. Kızlar bizi görünce vebalı görmiş gibi kapıları kapatıp içeri kaçarlar. Su problemini hissedince, ben gene de yüzsüzlüğü ele alıp evin hanımına sormuştum, "Sizde de borulardan ses geliyor mu" diye. Gelmediğini söylemişti.
Neyse, bu sabahı bekledik. Ustalar gene geldi. Karşı komşunun kapısını çaldık. Evin babası kapıyı lüten bir karış kadar açtı. Durumu anlattık. Evden çıkmak üzere olduğunu, işe gideceğini, eşinin de yurt dışında olduğunu söyledi. Sebahattin Usta, ısrar kıyamet, bari bir beş dakika bakıvereyim diye zorla eve bir göz attı. Tabii onlarında boruları tıkalıymış ve sorun varmış. Ama adam inatla çıkacam evden , evi elletmem, bizde sorun yok diyor.
YA SABIRRRR!

Yani nasıl bir insanlık, nasıl bir komşuluktur bu? Bu insanların hiç mi bize işi düşmeyecek? Gerçi umarım düşmez de, bir daha ömür boyu yüzyüze gelmem... Ev alma, komşu al, lafını hangi Atamız söylemişse, ne doğru söylemiş. Hatta; kötü komşu adamı ev sahibi yapar, diye de bir laf var mıydı? yoksa ben mi uydurdum bilmiyorum ama, bu laf da bana çok sıcak geliyor bu aralar....
Son durumumuz, hala mutfaksızız. Su açamıyoruz. Mutfakta ne yemek pişirilebiliyor, ne bulaşık yıkanabiliyor. Yarın bizim mutfak duvarı kırılacak. Pislik, kıyamet gırla gidecek. Umarım sorun bu şekilde çözülür, yoksa valla mahkemeye veren ben olacağım karşıdaki sevimsiz insanları...
Herkese sorunsuz günler ve iyi komşular diliyorum.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder