Uzun bir zamandır konuşulan ve hazırlanılan bir döneme girdik. Bir kıyamet söylentisidir gidiyor. İnsanlar Şirince'ye akın ediyor. Gazetelerde konuyla ilgili yazı dizileri yayınlanıyor, evine stok yapanlar, yakın zamanda namaz kılmaya başlayanlar olduğunu duydum.
Asıl kıyamet söylentisi, bildiğiniz üzere Maya Takviminin bitiş tarihi olan 21.12 tarihi için çıkmıştı, 12.12 tarihi de sanki bu kıyamete hazırlık gibi oldu. Bir kısım kıyamet derken, bir kısım dünyaya çarpacak göktaşından, bir kısım dünyanın farklı bir boyuta geçeceğinden bahsediyor. Bir kısım ise, insanoğlunun bilinç düzeyinin yükseleceğini söylüyor.
İnanalım, inanmayalım hepimizin esas konusu son günlerde bu.
Benim biraz kaderci bir yapım var. Yaradana inanırım, ne olacaksa olacak, elden bir şey gelmez diye düşünürüm. Sadece ve sadece iyi insan olmaya odaklanırım. Ama ne yalan söyleyeyim, ben de merakla bekliyorum. Bir hazırlık yapmıyorum ama; yapanları izliyorum, bu konudaki yazıları takip ediyorum, TV'deki programları yakalarsam izlemeye çalışıyorum. Dizisini bile yaptılar...
Öncelikle söylenen, 12.12 tarihinde o kadar çok dua eden, meditasyon vs.. yapan olacakmış, evrene o kadar yoğun enerji yollanacakmış ki, ne dua etsek gerçekleşecekmiş! Aslında bir liste yapmalıyım, bazen aceleyle dileklerimi sıralarken, unuttuklarım oluyor:) Hatta sabah kızım evden çıkarken beni uyardı, "Annecim bugün saat 12'yi 12 geçe dua etmeyi unutma" diye. Ben de işe güce dalarım, unuturum filan saat mi kursam acaba? Hadi bakalım hayırlısı...
Gördüğünüz gibi insan bazen çılgınlık diye düşündüğü şeylere de kapılıveriyor!
İnsanların inançları, dinleri, ırkları çok farklı olsa da, herkes ölümden sonrası için endişeli. Kimse ölmek istemiyor. Hayat çok tatlı. "Herkes ölsün, ben kurtulayım" hissiyatı hepimizde var. Yahu, herkes ölürse, bir başına ne halt edeceksin koskoca dünyada? Senin gibi üç-beş kurtulanla baş başasın. Ya anlaşamazsan onlarla, ya gıcık olursan...Neyse dünya büyük, bir ucuna gider oturursun tek başına. Derdine yanarsın artık! Üstelik kıyamet dediğin herşeyin sonu değil mi? Ot yok, ocak yok. Artık oturup baştan ateş yakmayı, taştan tekerlek yontmayı filan öğrenmen lazım. Yemek için avlanmak lazım. E; tek başına da hayat geçmez, kendine layık eş bulman lazım. Hadi eşi de buldun diyelim, üremen lazım. Tüp bebek filan hak getire, kendi işini göreceksin bir zahmet! Çocukları yollayacağın özel okul da kalmadı. Telefon, TV, bilgisayar, facebook filan hiçbir şey yok... Liste çok uzun, çoook......
Amaan, zor iş...Öyle, "Oh kurtuldum!, siz derdinize yanın." demekle olmuyor yani!
Hepinize bilinç düzeyi yükselmiş, kıyametsiz günler dilerim!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder