Mesela, asla evde maç seyrederken bişeyler yemem. Neden bilmiyorum ama, sanırım bir maçta tam ben birşeyler yerken gol yemiş olsak gerek... Karşı takım atak yaparken "hoşt" diye bağırırım. Hiç sevimli değil biliyorum ama, öyle işte. Galatasaray ataklarında elimi, kolumu bağlamam, bacak bacak üstüne de atmam. Kısmetini bağlamamak lazım takımın, di mi ama? Karşı takım ataklarında ise, her türlü kendimi bağlarım. Penaltı pozisyonlarında asla bakmam, kim kullanırsa kullansın bakamam. Maçlarda uzun zaman gol atamazsak, oturduğum koltuğu değiştiririm. Oturur kalkarım, bir pozisyon değişimi yaparım mutlaka..Böylece gol olacağına inanırım. Olursa kendime bayağı bir pay çıkarırım. Sanki benim sayemde gol atmışlar gibi:)
İşte bu yüzden bu sefer gerginim, hem kendim için hem de stadda etrafımda oturanlar benden kıl kapacak diye. İnşallah iyi maç olur ve yeneriz. Yoksa bağrıma taş basıp bir daha gitmeyeceğim maçlara. Türkiye liginde sorunum yok, sorun Şampiyonlar Ligi maçlarında. Takıma inancım tam, gerçi son lig maçında çok kötü oynadılar ama neyse...Umarım bu defa hem ben, hem takım Arena maçlarındaki kötü şansımızı yeneceğiz. Yenmeliyiz.
Fatih Hoca iyi kadro çıkarır, futbolcular canını dişine takar, taraftarlar coşkuyla takıma destek verir, hakem hakkaniyetli olur, Manchester fazla yüklenmez ve en önemlisi, Ben elimden geleni yaparsam (!) bu maçı alırız. Bu sevinci hep beraber yaşamalıyız!
Haydi CimBom, yaşat bu gururu bir kez daha; sana inanan ve güvenen taraftarına !!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder