HAZİRAN 2013-ASLA UNUTULMAYACAK

Benim için, Haziran ayı; yoğun, sıkıntılı, karamsar ama bir o kadar da hareketli, umut dolu ve heyecanlı bir ay oldu.

Öncelikle Mayıs sonunda Gezi parkı kıvılcımı ile alevlenen gündem, hepimiz için başta çok heyecanlı ve umut verici olsa da yaşanan yaralanmalar, hayatını kaybedenler nedeni ile gün geçtikçe zor kabul edilebilir bir hale geldi. Çalışan bir birey olarak sosyal medyada geçirdiğim zaman çok arttı ve gün içinde tahammülsüzlük boyutunda etkilenmeler başladı. Gündemi sosyal medyayı takip ederek yakalamaya çalıştım. Ancak, bu durum zaman zaman karamsarlığa kapılmama neden oldu.

Gençlere olan bakış açımız değişti. 70-80'li yılları görmüş, o dönemdeki sıkıntıları yaşamış bizler için, tamamen apolitik bir tavır sergileyen gençlerimizin bilgisayar ya da TV başından kalkıp hayata karışmaları, olaylara tepkilerini son derece barışçıl tavırlarla ve esprilerle süsleyerek sergilemeleri gerçekten şaşırtıcı bir gelişmeydi. Hepimiz Tomalardan çıkan suya karşı dimdik duran kızı, "duran adam" eylemini başlatan genci, gezi direnişi ile ilgili yapılan besteleri, yazılan yazıları, polise kitap okuyan, tatlı ikram eden genç kızları, delikanlıları gururla izledik. Asla şiddete dönüştürmedikleri eylemlerine saygı duyduk, destek verdik. Tüm anneler adına diyebilirim ki; bilgisayar başında oturan çocuğun belki de sandığımız kadar hayattan kopmadığını düşünerek teselli bulduk, memnun olduk. Hayata bakış açılarındaki olumlu ve sempatik tavrı görünce heyecanlandık, hatta sevindik.

Tüm bu gelişmeler yaşanırken, ülke gündeminde kaybolup giden "düzenlemeler" yapıldı. Hayatımıza, özgürlüklerimize dair bizim müdahale olarak gördüğümüz ancak, düzenleme olarak yansıtılıp adlandırılan yeni kanunlar girdi hayatımıza. Aslında özgürlüklere sahip çıkma adına yapılan direnişler arasında kaybolup giden başka kısıtlamalar... Bazılarımız tepki göstermeye çalıştık. #kadehimekarisma dedik. Sosyal medyada sesimizi duyurmaya çalıştık. Ancak, işin içine "alkol" girince maalesef muhalefet bile tepkisiz kaldı. Oysa bizler alkol kullanımı ile ilgili bazı düzenlemelerin yanında olduğumuzu ama bunun diretme ya da özgürlüklere müdahale boyutunda olmaması gerektiğini ifade etmeye çalıştık.
İşin bir de üretici kısmı var ki, asıl sorun orada yaşanmakta. Ülkemizde gelişmekte olan bir sektör olan şarap üretimi, reklam ve tanıtım yasağı ile öyle bir kısıtlandı ki, firmalar elleri koları bağlı ürettikleri değeri tanıtamadan nasıl pazarlayabileceklerini düşünüyorlar. Binlerce yıllık bir kültürün ve buna gönül verenlerin "içki" ve "alkolik" diye küçümsenmesini hazmedemedik, içimize sindiremedik. Sektöre giren butik üreticiler şaşkın, yıllarını bu sektöre vermiş büyük üreticiler şaşkın....... Herkesin dilinde, "yasaklar talebi arttırır" söylemi var. Bakalım göreceğiz...

Bu arada bir anne olarak Haziran sonunda farklı bir heyecan yaşadım. Kızım orta öğrenimden başarıyla mezun oldu. Okulunun lise hazırlık sınavlarını başarıyla geçti. Bu yıla kadar verdiğimiz emeklerin karşılığını bizi gururlandırarak ödedi. Mezuniyet partisine giderken, zarafeti ile bize; kızımızın artık çocukluktan tamamen çıkıp çok hoş bir genç kız olduğunu hissettirdi. Bizi mutlu etti, bambaşka heyecanlar yaşattı. Umarım yolu hep açık olur ve okul başarısı ile hayat başarısını birleştirmeyi başarır! Sosyal becerilerini daha da geliştirerek iyi bir birey olmayı hak ettiğini düşünüyorum. Ve kızımı çok seviyorum!

Gene benim için hoş bir gelişme yaşandı. Pril sponsorluğunda  "Bir Dilek Tut Derneği"ne destek olmak amacıyla basılan bir kitapta tarifim yayınlandı. Tamamen kek ve pasta tariflerinin yer aldığı kitapta, benim de portakallı rulo pasta tarifim var :-) Mutfaktan ne kadar keyif aldığımı bilen bilir. Hatta zaman zaman burada da tariflerimi paylaştığım oldu. Ama bunu bir kitapta, hele de iyi bir amaç için yapmış olmak gurur verici ve çok hoş bir duygu.



Bir de "Zeytin" var. Hayatımıza Haziran ayında giren yeni bebeğimiz, kızımız... O ayrı bir hikaye. Uzun uzun bahsedilmeyi hak ediyor. Onu da yarın yazacağım.

Sevgiyle...