10 Ocak 2014 Cuma

MUTFAKTA ANNE KOKUSU

İlkokul, hatta ortaokul yıllarımda okuldan döndüğümde pekçok gün miss gibi kokular tüm apartmanı sarmış olurdu. Canım annem, okul dönüşü aç kurt gibi geldiğimi bildiğinden mutlaka bir şeyler hazırlardı atıştırmalık. Bazı günler kek, bazı günler elektirikli ızgarada yumurtalı ekmek, bazen pişi ya da minnacık kızarmış kıymalı muska börekleri... Okul yıllarımın en hoş hatıralarındandır annemin mutfağından tüm apartmanı saran bu mis kokular.

Ben anne olup kızım okula başladığında, çalışan anne olmanın ve ona bu güzel sürprizleri yapamamanın vicdan azabını atlatmam hiç kolay olmadı. Bir de malum, çocuklarımız artık o kadar hazır gıda yemeye programlılar ki, kekin kurabiyenin hazırı, paketlisi zaten hep ellerinin altında. Reklamlarla da zaten hep hazır gıda yemeye yönlendirildiklerinden aslında niye yapmadın diye sorgulayacağı da yok ama onlar da o kadar katkılı ki, mümkün mertebe evde yapıp yedirmek lazım. Ben de ne yapsam da, kızımın hatıralarında "annemin mutfağı mis kokardı"  diye bir iz bırakabilsem diye düşününce, hafta sonlarına yüklenmeye karar verdim. Özellikle de sabah kahvaltılarına...
 
Ara sıra, haftasonu kahvaltılarına kızımı aynı anne mutfağımdan aklımda kalan harika kokulara uyandırmaya bayılıyorum. Kızım da hakkını veriyor ve bayılıyor bu sürprizlere. 

Yılbaşı haftası ikimizde çok hasta olduğumuz için evde yatmak zorunda kaldık. Ateş, halsizlik ve tabii beraberinde iştahsızlık ikimizi de mahvetti. Kendimi toparlar toparlamaz, kızıma moral olsun, hem de ailecek keyifli bir pazar ve yeni yıl kahvaltısı yapalım diye sabah erkenden hamur tutup "Keçi Ayağı" yaptım.

Keçi ayağı hem çok kolay, hem de çok lezzetli bir hamur işidir.
 
 
İster kahvaltıda, ister beş çayında, ister misafirlerinize ya da çocuklarınıza kolayca yapabileceğiniz ve mutlaka övgü alacağınız bir tarif için hazır mısınız? 
İşte malzemeler:
1 bardak yoğurt
1 yumurta
2 kaşık zeytinyağ
1 paket kabartma tozu
1/2 limonun suyu
1 çay kaşığı tuz
2,5 - 3 bardak un
Kızartmak için Ayçiçek yağı

Yapılışı:  yumurta bir kaba kırılır içine yoğurt ve zeytinyağ eklenir. Bir çatal yardımıyla iyice karıştırılır. Bu karışıma önce 2 bardak un, tuz ve kabartma tozu ile limon suyu eklenir ve iyice yoğurulur. Hamurun kıvamını tutturmak için yeterince daha un eklenir. Malum kulak memesi kıvamı elde edilince hamur toparlanır ve üzerine nemli bir bez örtüp 15 dakika dinlenmeye bırakılır.
Siz o arada sofranızı kurup, yanına peynirlerinizi, zeytininizi, reçel ve balınızı hazırlayabilirsiniz.

Bekleyen hamurunuzu üç dört parçaya ayırıp merdane ile yarım santim incelikte açıp kareler kesilir. Her karenin ortasına bıçakla bir çentik atılır.  (Oldukça fazla miktarda hamur olacağını belirtmem lazım, bol bol yemek için hazırlıklı olun.)
Hamurlar kızgın yağda kızartılır. Sıcak sıcak afiyetle yenir! Herkes mutlu olur😊
 
Sevgiyle....

4 yorum:

  1. Benim annem de bunlardan yapardı :) şekli de aynı. Biz keçi boynuzu derdik galiba tam hatırlayamadım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kızım bayılıyor ve ne kadar çok yese de kilo almadığı için çok şanslı. E o kadar uğraşıp yapınca kaçamak yapmadan da olmuyor tabii;-)

      Sil
  2. Yeni keşfimsin:)) Anlatım diline bayıldım, sıcacık, sarıp sarmalıyor insanı. Keçi ayağı; benim de çocuklugumun tatlarından biridir, bazen kahvaltı bazen de öğlen ikindi karışımı öğünlerde eşlikçileriyle tüketirdik. Benim çocuklar küçükken zaman, zaman yapmışlığım var yalnız benim annem beze halindeki hamurları bir silindir haline getirir, eliyle ileri-geri yuvarlayarak oklava kalınlığında olunca 3-4 cm uzunlugunda parçalar kesip iki uca da kesikler atıp kızartırdı.Mımmm:)) Diğer bir fark ta o mayalı hamurla yapardı ama ben de senin malzemelerle ama annemin yöntemiyle yapıyorum, daha kolay geliyor bana:)) Bundan böyle yazılarını keyifle izlemek niyetindeyim!! Çok sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel... Yorumun için çok teşekkürler. Ben alerjim olduğu için mayalı hiçbirşey yiyemiyorum. O yüzden benim yaptıklarım daha pratik oluyor. Ama annelerimizin yaptığı her şey bambaşka bir lezzetti... Sevgiler!

      Sil