Neredeyse 17 yıllık bir anne olduğumu ve bugüne kadar neler yaşadığımı düşününce bazı konularda tamamen deneysel tecrübelerimi paylaşabileceğimi düşündüm. Bunu yaparken asla genel geçer kurallar yazmak gibi bir niyetimin olmadığını, zaten bunun hadsizlik olacağını farkındayım. Benimkiler tamamen tecrübe ile sabit noktasal tespitler...
Bebeğinizin Karakteri Gelecekteki Kişiliğini Yansıtır!
Kızımın doğumu ile bizim 3,5 yıllık yurt dışı maceramız aynı döneme denk geldi. Bu da, kızımın tek çocuk olarak tamamen anne kontrolünde, bakıcısız, anneanne, babaannesiz yani aile büyüklerinden uzak büyümesi demekti.
Şımartıcı dış etkenlerin olmadığı, ilk çocuk şaşkınlığı üzerine bir de çalışmama sendromunu yaşayan bir annenin lüzumsuz gerginlikleri ile geçen bebeklik yılları. Kuralcı ve tüm konsantrasyonunu çocuğa vermiş bir aile düzeni içinde büyüdü benim kızım. Öyle ki, yemek saati, yatma saati, öğlen uykusu zamanı, banyosu, oyun zamanları hep kurallıydı. Gerçi sonraki yıllarda bu düzenin hep faydasını gördüm, itiraf etmeliyim. Taa ki ergenliğe kadar.
Kızım doğumundan itibaren yumuşak huylu, paylaşımcı bir çocuktu. Hani bebekken arkadaşıyla oynarken bir oyuncağı inatla çekiştiren çocuklardan olmadı hiç. Hatta oyun arkadaşı elindeki oyuncağa asıldığında genellikle oyuncağı karşısındakine bırakırdı. Ya da bir mağazanın vitrinine yapışıp tutturan ve ağlayan çocuklardan... Biz küçücükten itibaren her alışverişe gidildiğinde ona istediği bir tek şeyi alacağımız konusunu iyice benimsetmiştik. Bu bazen bir sakız, bazen bir oyuncak olurdu. Seçimi genellikle kendisi yapar, dolayısıyla alınan şeyden ötürü (bu bir sakız bile olsa) hep çok mutlu olurdu. Bu durum o yıllarda genellikle kızımın yumuşak karakteri ile gurur duymam ve ne kadar paylaşımcı bir çocuk yetiştirdiğimizi düşünmeme neden olurdu. Ayrıca kurallı bir ortamda yetişmesi, büyürken de hem girdiği ortamların kuralarına kolay adapte olmasına, hem de başarılı bir profil çizmesine yardımcı oldu.
Kızımın kişilik yapısı, okulda öğretmenleri tarafından her zaman çok sevilmesine, takdir edilmesine yol açarken; arkadaşlık ilişkilerinde zaman zaman zorluklar yaşamasına neden oldu.
Baskın karakterli çocuklar ile olan arkadaşlıklarında, bu yapıdaki çocuklar tarafından yönetilme ya da ezilme eğilimli davranışlarla karşılaştı. Üzüldüğü, kırıldığı zamanlar oldu. Haksızlığa uğradığında bir anne olarak onun ilişkilerine müdahale etmemek adına çaresiz kaldığımı çok hissettim. Ancak, sadece dinleyerek ve nerelerde hatalar yaptığını kendisinin fark etmesini sağlayarak yol gösterici olmaya çalıştım.
Çocuklar hata yaparak büyüyor. Her düştüğünde
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder